Układ elektryczno-mechaniczny

Elektryczno-mechaniczny aparat zapłonowy z samochodu toyota. U góry kopułka rozdzielacza, wewnątrz przerywacz, z lewej podciśnieniowy korektor kąta zapłonu.
Klasyczny, bateryjny, elektryczno-mechaniczny układ zapłonowy jest zwykle zasilany z akumulatora ładowanego z prądnicy (alternatora). W obwodzie znajduje się cewka zapłonowa oraz przerywacz obwodu przerywający przepływ prądu w cewce w momentach, gdy ma wystąpić iskra. Cewka jest transformatorem składającym się z dwóch uzwojeń sprzężonych magnetycznie. Uzwojenie pierwotne (niskiego napięcia) zawiera kilkadziesiąt zwojów grubego drutu, uzwojenie wtórne (wysokiego napięcia) – kilka tysięcy zwojów cienkiego drutu. Oba uzwojenia nawinięte są na rdzeniu magnetycznym. Przerwanie przepływu prądu w cewce obwodu pierwotnego indukuje wysokie napięcie (20–45 kV) w cewce wysokiego napięcia. Gdy przerywacz jest zwarty przez uzwojenie pierwotne płynie prąd, cewka gromadzi energię w polu magnetycznym. Przerywacz jest wyłącznikiem sterowanym przez układ mechaniczny napędzany z wałka rozrządu. Przerwanie obwodu zwojnicy pierwotnej indukuje w zwojnicy wtórnej wysokie napięcie, które w silniku wielocylindrowym przekazywane jest do poszczególnych świec zapłonowych przez rozdzielacz zapłonu, który jest sterowany przez wał silnika (zwykle wałek rozrządu) tak, by przekazanie impulsu zapłonu zostało przekazane do odpowiedniej świecy. Równolegle do przerywacza włączony jest kondensator. W momencie rozłączania przepływu prądu przez przerywacz w obwodzie pierwotnym w wyniku samoindukcji powstaje napięcie, które szczególnie przy powolnym rozwieraniu się styku na małych obrotach silnika wywołuje iskrzenie styku przerywacza. Kondensator zmniejsza iskrzenie, tym samym zwiększa szybkość spadku natężenia prądu, co w obwodzie wtórnym wywołuje zwiększone napięcie. Przy otwartym przerywaczu kondensator tworzy z cewką obwód drgań, wydłużając czas iskry, zmniejsza także iskrzenie styku, poprawiając jego trwałość i zwiększając ilość energii cewki przekazanej do świecy[1]. Zapłon mieszanki paliwowo-powietrznej powinien wystąpić w cylindrze w odpowiednim momencie określanym jako kąt wyprzedzenia zapłonu, kąt ten jest zależny od prędkości obrotowej silnika oraz jego obciążenia. Regulator podciśnieniowy i odśrodkowy, zmieniając położenie przerywacza względem krzywki na wałku, zmienia kąt wyprzedzenia zapłonu. Zazwyczaj większość elementów układu zapłonowego, poza cewką zapłonową, zintegrowana jest w jednym urządzeniu zwanym aparatem zapłonowym[2].

Klasyczny układ zapłonowy oparty na mechanicznym przerywaczu i rozdzielaczu pomimo prostoty charakteryzuje się wieloma wadami, które wywołują problemy w eksploatacji silnika, m.in. zużywanie się mechanicznego wyłącznika przerywacza wymaga korekty jego położenia. Układ ma małe możliwości zmiany kąta wyprzedzenia zapłonu w zależności od warunków pracy silnika. Czas załączenia cewki jest zależny od szybkości obrotowej silnika, przy dużej prędkości obrotowej prąd płynący w cewce może nie osiągnąć wartości wystarczającej do wywołania iskry, przy małych obrotach podczas rozruchu rozwieranie styków może być zbyt powolne i przerwanie przepływu prądu zbyt wolne, co stwarza problemy z uruchamianiem silnika, szczególnie w niskich temperaturach. Z tego powodu układ był modyfikowany, a w samochodach produkowanych w XXI w. w postaci mechanicznej nie jest spotykany[3].
https://pl.wikipedia.org/wiki/Układ_zapłonowy

układ/aparat zapłonowy z przerywaczem
przerywaczowy układ/aparat zapłonowy

Również:
konwencjonalny/klasyczny układ/aparat zapłonowy

Ustawienie zapłonu:
Zalecany kąt wyprzedzenia zapłonu dla układów zapłonowych z przerywaczem dla silnika P 60 wynosi 24 stopnie 30 minut +/- 1 stopień 14 minut ( 4mm +/- 0,4mm )
Zalecany kąt wyprzedzenia zapłonu dla układów zapłonowych z elektronicznym modułem ESE-2H wynosi 21 stopni +/- 1 stopień ( 3mm +/- 0,3mm )

Naprawiamy elektroniczne moduły STS-12, STS-14N, STS-116, STS-116+, STS-14N+ stosowane w klasycznych silnikach z aparatem zapłonowym z przerywaczami mechanicznymi i odśrodkowym regulatorem kąta wyprzedzenia zapłonu.

https://elektronika-motocyklowa.pl/samochodowe_trabant.html

Klasyczne układy zapłonowe
Klasyczny układ zapłonowy jest to układ bez zespołów elektronicznych. Składa się on z
następujących elementów:
• cewka zapłonowa;
• rozdzielacz zapłonu (lub aparat zapłonowy bezrozdzielaczowy);
• świece zapłonowe;
• wyłącznik zapłonu (tzw. stacyjka)

http://www.uwm.edu.pl/studydays/files/uklady-zaplonowe-klasy...

http://www.uwm.edu.pl/studydays/files/uklady-zaplonowe-klasy...

Konwencjonalny układ zapłonowy narysowany schematycznie wygląda tak:

https://www.auto-wiedza.pl/konwencjonalny-uklad-zaplonowy/

elektroniczny moduł zapłonowy (odbiornik impulsów sterujących) przeznaczony do zastosowania w motocyklach wyposażonych w klasyczny przerywaczowy układ zapłonowy z zasilaniem 6 V lub 12 V i minusem na masie

https://archiwum.allegro.pl/oferta/elektroniczny-modul-zaplo...

Podłączenie do oryginalnego przerywaczowego układu zapłonowego dodatkowych modułów zwiększa energię wyładowań, sprawność układu przez zmniejszenie strat.

https://elektronika-motocyklowa.pl/samochodowe_trabant.html


--------------------------------------------------
Note added at 2 Stunden (2022-10-11 16:06:54 GMT)
--------------------------------------------------

points - styki przerywacza