eindvertraging = eindreductie

Hoofdstuk 6 DE EINDREDUCTIE 6.1 DEFINITIE, DOEL EN SOORTEN De eindreductie vormt samen met het differentieel (zie hoofdstuk 7) de eindaandrijving, dat is die functiegroep van de aandrijflijn die het uit de wisselbak afkomstige aandrijfvermogen zodanig verandert, dat onder de aangedreven wielen een aan alle bedrijfsomstandigheden aangepaste aandrijfkracht wordt aangeboden. Sinds in de eerste vijftien jaar van deze eeuw de kettingoverbrenging definitief door de cardanasoverbrenging werd afgelost (zie hoofdstuk I) en de klassieke aandrijflijnconfiguratie met motor in langsrichting voorin en achterwielaandrijving ingang vond, heeft de eindaandrijving op enkele uitzonderingen na steeds drie functies vervuld: zij verzorgde een haakse overbrenging van de cardanas naar de wielaandrijfassen en de aangedreven achterwielen, zij bood de laatste mogelijkheid van een reductie in de aandrijflijn en zij maakte een rotatiefrequentieverschil tussen de aangedreven wielen mogelijk, dat vooral bij het rijden in een bocht optreedt, maar ook van belang is als de banden een ongelijke dynamische rolstraal vertonen (bij voorbeeld door een ongelijke bandspanning of door een ongelijke slijtage) of wanneer één der aangedreven wielen een wegoneffenheid ontmoet. Ook in de moderne autotechniek vormen eindreductie en differentieel, meestal ondergebracht in één behuizing en meestal compact tot één geheel samengebouwd, de standaardcomponenten van de eindaandrijving, maar door de opkomst van de voorwielaandrijving en de dwars voorin geplaatste motor vervalt in toenemende mate de functie van haakse overbrenging. De eindreductie is als onderdeel van de eindaandrijving nodig, omdat in de wisselbak alleen het veranderlijke deel van de totale aandrijflijnoverbrenging wordt aangepast. De rest, die ook in de prise-directe nog vereist is om de motorrotatiefrequentie in een voor de aangedreven wielen geschikte frequentie om te zetten, is in de eindaandrijving ondergebracht. - De eindreductie past het aandrijfkoppel en de rotatiefrequentie (samen het vermogen) zodanig aan dat in het gewenste snelheidsgebied gereden kan worden. Het zijn de eindreductie samen met de bandmaat en het overbrengingsgetal in de hoogste overbrengingstrap in de wisselbak die de maximale snelheid en de maximale prestatie in de hoogste wisselbaktrap bepalen. In het vermogensoverschotdiagram wordt hierdoor de ligging van het beschikbare vermogen ten opzichte van het vereiste vermogen (bepalend voor het dynamisch evenwicht) vastgelegd. Met de eindreductie bereikt men dat de vermogensstroom op de juiste wijze (dat wil zeggen: in de juiste verdeling tussen koppel en rotatiefrequentie) ...

https://docplayer.nl/16107937-De-eindreductie-hoofdstuk-6-6-...